پسری آریایی

اولین اعلامیه ی حقوق بشر کوروش

منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه دادگر، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه ی جهان، پسر کمبوجیه شاه جهان،... نوه کوروش، شاه بزرگ،...نبیره ی چیش پیش شاه بزرگ... آنگاه که بدون جنگ و پیکار به بابل درآمدم، همه ی مردم گامهای مرا باشادمانی پذیرا شدند در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم. مردوک خدای بزرگ دلهای مردم بابل را به سوی من گردانید،...، زیرا من اورا ارجمند و گرامی داشتم.

ارتش بزرگ من به آرامی به بابل درآمد.نگذاشتم رنج . آزاری به مردم این شهر و این سرزمین برسد.نابسامانی درونی بابل و نیایشگاههای آنجا دل مرا به درد آورد... من برای آرامش کوشیدم. من برده داری را برانداختم.به بدبختی های آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم ک همه ی مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند. فرمان دادم کخ هیچکس مردم شهر را نیازارد و به دارایی آناندست یازی نکند. مردوک خدا بزرگ از کار من خشنود شد... او مهربانی اش و فراوانی را ارزانی داشت.ما همگی شادمانه و در َتی و آرامش پایگاه بلندش را ستودیم.

من همه ی شهرهایی را ک ویران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم همهنیایشگاههایی را که بسته شده بود بگشایند. همه خدایان این نیایشگاهها را به جاخای خود بازگرداندم. همه مردمانی را ک پراکنده و آواره شده بودند، به جایگاههای خود برگرداندم و خانه های ویران آنان را آباد کردم. همچنین پیکره ی خدایان سومر و اکد را که نبونیدی، هراس از خدای بزرگ، به بابل آورده بود، خشنودی مردوک خدای بزرگ و به شادی و خرمی به نیایشگاههای خود بازگرداندم، باشد که دلها شاد گردد.

 

 

بشود که خدایانی که آنان را به جایگاه نخستین شاه بازکرداندم هر روز در پیشگاه خدای بزرگ برایم زندگانی بلند خواستار باشند... من برای همه مردم معبودگاهی آرام فراهم ساختم و آرامش را به همه مردم پیشکش کردم...


نوشته شده در شنبه 13 اسفند 1390برچسب:کوروش,کبیر,کوروش کبیر,سخن,داریوش,حرف,فرمان آزادی کوروش کبیروحقوق بشر کوروش,اعلامیه,ساعت 14:19 توسط Iman| |

سخنانی از کوروش کبیر  

 

خداوندا دستهایم خالی است ودلم غرق در آرزوها -یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را ازآرزوهای دست نیافتنی خالی کن.

دستانی که کمک می کنند پاکتر از دستهایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند.

اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید.

آنچه جذاب است سهولت نیست، دشواری هم نیست، بلکه دشواری رسیدن به سهولت است.

وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار و عملکرد شما.

سخت کوشی هرگز کسی را نکشته است، نگرانی از آن است که انسان را از بین می برد.

اگر همان کاری را انجام دهید که همیشه انجام می دادید، همان نتیجه ای را می گیرید که همیشه می گرفتید.

افراد موفق کارهای متفاوت انجام نمی دهند، بلکه کارها را بگونه ای متفاوت انجام می دهند.

پیش از آنکه پاسخی بدهی با یک نفر مشورت کن ولی پیش از آنکه تصمیم بگیری با چند نفر.

کار بزرگ وجود ندارد، به شرطی که آن را به کارهای کوچکتر تقسیم کنیم.

کارتان را آغاز کنید، توانایی انجامش بدنبال می آید.

انسان همان می شود که اغلب به آن فکر می کند.

همواره بیاد داشته باشید آخرین کلید باقیمانده، شاید بازگشاینده قفل در باشد.

تنها راهی که به شکست می انجامد، تلاش نکردن است.

دشوارترین قدم، همان قدم اول است.

عمر شما از زمانی شروع می شود که اختیار سرنوشت خویش را در دست می گیرید.

آفتاب به گیاهی حرارت می دهد که سر از خاک بیرون آورده باشد.

 

 وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد، بخاطر این است که شما چیز زیادی از آن نخواسته اید.

نوشته شده در شنبه 13 اسفند 1390برچسب:کوروش,کبیر,کوروش کبیر,سخن,داریوش,حرف,فرمان آزادی کوروش کبیر,ساعت 14:10 توسط Iman| |


Power By: LoxBlog.Com